Timur, bir önceki bayramdan beri görmediği akrabalarını hatırlamaya çalışırken, kucaktan kucağa seyahatine başladı. Genel olarak neşeli ve sakindi, fakat ansızın bastıran uyku ile hemen gözler anneye çevrildi. :)
Fatma teyzesi ve Ayhan eniştesinin aldığı oyuncak hediyeyi idrak etmesi biraz zaman aldı ufaklığın; zira o hala -oyuncak olsun olmasın- "elime ne geçirsem de kemirsem" komutu ile geçiriyor günlerini... Bu yeni "renkli şey" de onun için bulunmaz nimet. :)
Bir bayram da böyle geçti; şimdiden iki etti bile. Zaman hızlı geçiyor; neredeyse 7 aylık oldu Timur...
Bayramlaşamadığımız herkesin geçmiş bayramı kutlu olsun; nice bayramlara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder