Bayram-ül Kurban

Timur Bey'in ilk kurban bayramı tecrübesi için yine Ataşehir yollarındaydık geçen hafta. Şaşırtıcı derecedeki rahat trafiğin ardından ulaştığımız aile apartmanında, adet olduğu üzere önce Timur'un babaannesine uğranıldı ve yol yorgunluğu atıldı. Yine adet olduğu üzere Timur'un halası ve eniştesi ile burada buluşuldu ve akabinde asıl toplanma yeri olan bir üst kattaki büyük dedelerin evine çıkıldı.

Timur, bir önceki bayramdan beri görmediği akrabalarını hatırlamaya çalışırken, kucaktan kucağa seyahatine başladı. Genel olarak neşeli ve sakindi, fakat ansızın bastıran uyku ile hemen gözler anneye çevrildi. :)

Fatma teyzesi ve Ayhan eniştesinin aldığı oyuncak hediyeyi idrak etmesi biraz zaman aldı ufaklığın; zira o hala -oyuncak olsun olmasın- "elime ne geçirsem de kemirsem" komutu ile geçiriyor günlerini... Bu yeni "renkli şey" de onun için bulunmaz nimet. :)

Bir bayram da böyle geçti; şimdiden iki etti bile. Zaman hızlı geçiyor; neredeyse 7 aylık oldu Timur...

Bayramlaşamadığımız herkesin geçmiş bayramı kutlu olsun; nice bayramlara...

Timur'dan anneanneye şimdiden geçmiş olsun...

Anneannesinin kötüleşen bel fıtığı nedeniyle, ameliyat olmak üzere hastaneye yatması, herkesi olduğu gibi Timur'u da etkiledi. Önceki hafta boyunca yaptığı ziyaretlerde anneannesinin yanında sessizce oturdu ve ona moral vermeye çalıştı. Ufaklık yakınlarının hissettiklerini hissedebiliyor sanki, üzgünse o da üzülüyor, susuyor, öylece yüzüne bakıyor insanın...

Şimdi hep birlikte anneannesinin iyileştikten sonra tekrar, aşağıdaki fotoğraflarda olduğu gibi, Timur'u kucağına alacağı günleri bekliyoruz...

Bursa'ya sevgilerle...

Anneannesinin rahatsızlığı nedeniyle Bursa'dan kalkıp gelen büyük anneanne ve dedeye, hafta boyunca onlara eşlik eden Timur moral sağladı. Timur en son Bursa ziyareti sırasında 2 aylıkken görmüştü büyükanne ve dedesini:

http://timurbey.blogspot.com/2007/08/timur-beyin-ilk-deniz-ar-seferi.html
http://timurbey.blogspot.com/2007/09/sevin-ve-hzn.html

Hafta boyunca kucaktan kucağa bir koala misali gezen Timur, özellikle dedesi ile gezmekten ve oynamaktan keyif almış...



Timur yeni astronot kostümü içinde poz veriyor. Biraz büyük almış annesi, seneye de giysin diye herhalde :)... (kışı anca geçirir muhtemelen)
Bu kıyafet içinde pek rahat değil bizimkisi. Başını çeviremiyor; ellerini, ayaklarını kaldıramıyor... Bu nedenle bir süre hareketsiz kaldığında sıkılıp bağırmaya başlıyor. Babası gibi sıkılgan bir yapıya sahip... :)

"Baba" dedi!!!

Timur dün akşam ilk kez net olarak baba demeye başladı... :)))))))))

1,5 doğum günü

27 kasım babamın, amcamın ve Filiz'in ortak doğumgünü olmasının yanısıra, artık Timur'un da buçuklu doğum günü olarak kutlanacak; çünkü Timur bu tarihte tam 6 aylık oldu.

Anneye yaban mersinli özel bir pasta, Timur'a da (hacmi nispetinde :)) ahududulu minik bir pasta (teşekkürler ÖZSÜT :)), maytaplar, mumlar ve balonlar eşliğinde, anneanne ile birlikte ufak çaplı bir kutlama gerçekleştirdik.

Timur ilginç bir şekilde, ilk defa tecrübe ettiği balonlardan korktu. Ancak iki gün sonra balonlarla oynamaya (yakalamaya ve yemeye çalışmaya :)) başladı, bu seferde bir türlü yakalayamadığı için sinir oldu Bambam.

Bu arada Timur henüz pasta yiyemediği için bu açığı zevkle ben kapattım... :)

Minik adam

Timur artık gündüzleri kendi odasında, kendi yatağında uyuyor. Her ne kadar başında telsiz olsa da sürekli başına gidip onu kontrol ediyoruz; zira ufaklık uyandığı zaman battaniyesi veya örtüsünü (ne bulursa) başının üzerine kadar çekmeyi oyun zannediyor. Tabi bizim de boğulacak diye ödümüz patlıyor.

Beyimiz artık destek almadan oturmaya da başladı. Artık yatar pozisyonda olmak ve etrafı kolaçan edememek onu bir hayli kızdırıyor. Hatta geçenlerde ne yazıkki ikinci kez, kaşla göz arasında ana kucağından düştü. Ama bu sefer ana kucağı yerdeydi ve yine dört ayağının üzerine düştü bizimkisi. Çok korkuttu ama sonra gülerek bizi teselli etti.

Bundan sonra esaret günleri başlıyor. Ana kucağı ve mama sandalyesinde emniyet kemersiz oturmak yok... :)

Yeni doktorumuz...

Geçtiğimiz günlerde birtakım sebeplerden dolayı Timur'un doktorunu değiştirdik. Bundan sonra kontrollerimize Bay Enrico'ya gideceğiz.

Timur Bey, 6. ayını doldurmaya 1 hafta kala gittiğimiz kontrolünde tartıda yaklaşık 8,600 gr. çıktı. Ufaklık hasta olmasına rağmen yine neşeliydi. Eline ne geçirirse yemeğe çalıştı :).

Öksürmeye başlayalı 10 günü geçti ama hala iyileşemedi; şimdi burnu da akmaya başladı Timur'un. Doğumundan beri ilk defa hasta olan oğlumuzun bu durumuna alışamadık bir türlü. Allah beterinden saklasın...