Timur ilk defa babasının elektronik davulu ile ilgilenme fırsatı buldu ve tek kelimeyle büyülendi. Bagetleri eline aldı (önce bir tadına baktıktan sonra) ve biraz yardımla davula vurmaya başladık. Henüz ayakları yetişmediğinden pedallarda ben yardımcı oldum :).
İki bageti birden sıkıca kavrayarak havada sallaması ve yüzündeki o mutluluk ifadesi görmeye değerdi.
Herşeye uzanma, vurma, dağıtma gibi içgüdülerini davul çalmaya yönlendirebilirsek, bizim BAMBAM 10 yaşına gelmeden çok iyi bir davulcu olacak demektir.
Kim bilir, Timur'a ileride belki 2002 yılında Dream Theater konserinde kaptığım Mike Portnoy imzalı bageti veririm. (ama sadece 1 tane var :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder