1 Eylül 2007 Cumartesi

Sevinç ve hüzün...



2 haftalık ayrılığın ardından Timur'u ve annesini almaya Bursa'ya geldik. Ben kendi aileme kavuşamın sevincini yaşarken, ev halkındaki burukluk gözden kaçmıyordu. Belli ki kısa sürede ona çok fazla alışmış, bağlanmışlardı.
Tekrar gideceğiz nasıl olsa, uzak değil; Avcılar-Bursa 3 saat. Trafiğin yoğun olduğu bir gün, iş çıkışı eve gelme süremden biraz fazla :)



İşte en zor an... Bırakıp gitmek veya gidene arkadan bakmak...

Hiç yorum yok: