Timur'un İlk Doğumgünü - Bölüm 1: Oyuncak Kardeşliği

Timur Bey'in ailesi lokasyon ve evde olabilirlik açısından biraz dağınık olduğundan, ilk doğumgününü 3 kısıma ayırmaya karar vermiştik.

Bu nedenle, doğumgününden 2 gün önce (25 Mayıs 2008) serinin ilk ayağı olan Ataşehir'e gittik. Timur burada başta büyük teyzesi, kuzenleri ve yengeleri tarafından coşku ile karşılandı. Bahçede ziyafet vardı, ardından da ilk pasta kesildi.

İlk doğumgününde yepyeni oyuncakları oldu Timur'un. Gerçi o yeni ve büyük oyuncaklardan başlarda biraz korkuyor ama olsun...

Oyun Alanı

Geçenlerde Timur'u Beylikdüzü Migros içindeki oyun alanına götürmüştük. Acaba durur mu, sever mi derken çıkışta bizimki ayrılmak istemedi.

Özellikle pembe üstü açık spor arabaya bindiğinde yanındaki donuk :) arkadaşı ile iletişime girme çabası görmeye değerdi...

Arda'nın doğumgünü partisinde...

Geçtiğimiz Cumartesi günü, Arda'nın doğumgünü partisindeydik. Çim bahçenin nimetlerinden yararlanılmış, süsleme ve hazırlıklar bakımından ciddi bir çaba harcanmıştı; her şey çok güzeldi. Daha annesinin karnında olanlarla birlikte hatırısayılır miktarda bebek/çocuk vardı ortamda.

Timur gün boyunca çok eğlendi. Arda'nın bisikletine bindi, bol bol yürüdü, koştu ve yemediği kadar yemek yedi.

Minik kategoride bir tanesi vardı ki, zaten kapılmış olmasa oracıkta söz kesmeye hazırdık. :) Duru güzelliği ve hafifliğiyle :) Ayşe Duru...

Dönüş yolunda koltuğunda yine uyuyakaldı bizimkisi. Öyle uykusu vardı ki uyandırmak zor oldu ufaklığı. Uyanma videosunu dönüştürüp siteye koymaya çalışacağım. Çok tatlıydı...

İlk anneler günü

Geçen yıl kıl payıyla kaçırmıştı Timur, annesine ilk anneler gününü yaşatma şansını; kısmet 2008'eymiş. Sağlıkla nice senelere...

Geçtiğimiz hafta içerisinde babaannesinin ziyaretine çok sevindi Timur. Anneannesi ve babaannesi ile birlikte oyunla oynayıp bol eğlenip gülmüşler...

Babaannesi sadece 1 gün kaldı bizde. Giderken çok üzülmüş Timur ama yolundan çevirememiş babaannesini...





Son dönemde bilgisayar klavyesine ve fareye merak sardı ufaklık. Bir hışımla tuşlara basıyor ve bir şeyler yazmaya çalışıyor; görmeye değer. Arada bir de durup fareye uzanıyor ve ne işe yaradığını anlamaya çalışıyor.
Programların varolduğundan haberim olmayan kısayollarını bir şekilde denk getiriyor ve bir bakmışsın bilgisayarın bazı ayarları değişmiş veya uyku moduna geçmiş vb...




Artık kendi yatağında rahatça ayağa kalkıp durabiliyor Timur. Yürüme konusunda ise hala temkinli ve tedirgin. Elini bırakacağını hissettiğin anda tutan kişinin parmağını sıkıyor ve kendini sağlama aldığında ya ısırıyor, ya da bir şamar patlatıyor...